حالا که فکرش را می‌کنم...
خودنگاری‌های بهاره آروین

بعد از انتخاب محمدعلی نجفی به عنوان شهردار تهران، تصمیم‌گیری در مورد پذیرش یا عدم پذیرش استعفای شهردار، مهم‌ترین تصمیم‌گیری پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران است که بیشترین اثرات و پیامدها را نه فقط بر اداره پایتخت بلکه بر جریان تحولات سیاسی – اجتماعی مملکت در ماه‌ها و سال‌های آینده خواهد گذاشت. برخی استدلال می‌کنند چون این تصمیم در مورد یک شخص است، باید برخلاف رویه معمول در شورا، تصمیم‌گیری در این مورد با رای مخفی انجام شود. در این متن استدلال خواهم کرد هم به لحاظ حقوقی و قانونی و هم به لحاظ پایبندی به شفافیت و پذیرش مسئولیت رای توسط اعضا شورا، ضروری است که رای‌گیری در مورد استعفای شهردار تهران به صورت علنی انجام شود.

قبل از هرچیز می‌خواهم ذوق‌زدگی عمیقم را از دیدن این عکس http://goo.gl/Te4kVs در شبکه‌های اجتماعی ابراز کنم، بعد از شش ماه تلاش و پیگیری مستمر برای ثبت دقیق آراء از طریق انجام رای‌گیری الکترونیکی و همراهی ارزشمند رئیس و اعضای محترم شورای پنجم در انجام

بهاره آروین، عضو هیات‌رئیسه شورای شهر تهران و رئیس کمیته شفافیت و شهر هوشمند، معتقد است برای مدیریت تعارض منافع باید بر اساس شرایط هر جامعه و هر مجموعه تصمیم گرفته شود. آروین درباره چگونگی سیاستگذاری درباره مدیریت تعارض منافع می‌گوید: «اگر به صورت کلی