ایران اقتصادی: سالهاست در تورم زندگی میکنیم، طوری که کم کم به وضعیت تورمی معتاد شدهایم. اگر روزی اقتصاد و معیشتمان درست و باب میلمان شود؛ از اینکه دیگر موضوعی برای حرف زدن و انتقاد نداریم، افسرده خواهیم شد. شاید به همین دلیل است که این روزها با پدیدهای مواجه شدهایم که با دست خود جلوی تصمیمات درست را میگیریم، یعنی اگر مسئولین مربوطه تصمیم و اقدام درست و کارشناسیشدهای بگیرند، تغییر ملموسی در زندگی ما ایجاد نمیکند. مضاف بر اینکه ممکن است به دلیل بیاعتمادی، جلوی اجرایی شدن تصمیمات درست را هم بگیریم. اقتصاددانان برای این امر کاری نمیتوانند بکنند. راهحل این مشکل در دست جامعهشناسان است. میثم مهدیار که دانشآموخته دکتری جامعهشناسی فرهنگی از دانشگاه علامه طباطبایی است و پیش از این معاونت پژوهشی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی و مشاورت دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور بوده است به همراه بهاره آروین، عضو هیئت علمی گروه جامعهشناسی دانشگاه تربیت مدرس و دکترای جامعهشناسی از دانشگاه تهران در این میزگرد به چیستی و چرایی سرمایه اجتماعی پرداختهاند و ضمن آن راههای رفع بیاعتمادی را با هم مطرح کردند.
بیشتر بخوانیدکپی برابر اصل: درباره شباهت شیوههای مداخله فرهنگی حکومت در جمهوری اسلامی و پهلوی
جایی در این مصاحبه در خصوص پیامدهای اجتماعی لایحه حجاب و عفاف گفتم که وضعیت مداخله حکومت در حوزه فرهنگ و ورودش بهنفع یکی از طرفین منازعه فرهنگی بر سر پوشش به گونهای است که گویی برخی مسئولین در جمهوری اسلامی از روی دست مسئولین دوره پهلوی دیکته مینویسند!
وقتی متن زیر را در این کانال دیدم، جزئیات دو دیکته نوشته شده آنچنان تشابه حیرتانگیزی داشت که فکر کردم شاید متن ساختگی باشد، این شد که به منبع ذکر شده مراجعه کردم اما دیدم گرچه صفحه نقلقول به اشتباه درج شده اما اصل متن صحت دارد. واقعاً این حد از تشابه غریب و باورنکردنی است؛ گرچه تأییدیه روشنی است بر اینکه حکمرانی در عرصههای مختلف بیش از آنکه ناشی از ایدئولوی حکومت باشد، ناشی از ساختارها و سنتها و رویههای دستگاه اجرایی دولت یا همان بوروکراسی و دستاندازیها و زیادهخواهیهای معمولِ بوروکراتیک است.
گویا در آن زمان این طرح اجرایی نشد اما جالب توجه است که ثمره ۵۰ سال تلاشهایی مشابه در پهلوی اول و دوم، انقلاب اسلامی بود. انقلابی که از قضا به مدد سرشکن شدن نفرت از حکومت بر سر آن شکل از سبک زندگی که پهلوی حامی آن بود و برساخته شدن بیحجابی بهعنوان نماد همسویی با حکومت گذشته، در مدتی کوتاه موفق شد روسری را بهعنوان جزء ضروری پوشش نیمی از جمعیت کشور فراگیر کند.
بیشتر بخوانید