حالا که فکرش را می‌کنم...
خودنگاری‌های بهاره آروین

پنجاه‌ویکمین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند، فردا شنبه ۹۷/۹/۱۰ به ریاست دکتر بهاره آروین و با حضور جناب آقای شهیدی‌پور، مدیرکل محترم اداره کل ارزیابی عملکرد و بهبود مدیریت شهرداری تهران و تیم کارشناسی تدوین «سند راهبردی مبارزه با فساد در شهرداری تهران» برگزار خواهد شد و این سند مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

با توجه به اولویت‌دار بودن بحث مبارزه با فساد در دوره جدید مدیریت شهری، سند مذکور با هدف شناسایی فرایندهای مستعد فساد در شهرداری تهران و برمبنای نتایج پژوهشی که در اداره کل ارزیابی عملکرد انجام گرفته است، تدوین شده است.

پنجاهمین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند، شنبه ۹۷/۸/۲۶ به ریاست دکتر بهاره آروین و با حضور جناب آقای نگین‌تاجی، سرپرست معاونت مالی و اقتصاد شهری و نمایندگان سازمان فاوا با موضوع بررسی روند اجرای مصوبه «الزام شهرداری تهران به انجام الکترونیکی و اعلان عمومی اطلاعات معاملات شهرداری» برگزار خواهد شد.

از آنجا که اجرای مصوبه مذکور از اولویت‌های کمیته شفافیت در سال دوم فعالیت خود است، در این جلسه روند پیشرفت اجرایی شدن مصوبه تابدین‌جا و موانع احتمالی در اجرای کامل آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا با توافقات در سطح مدیریتی، ادامه این روند به‌خصوص راه‌اندازی و به‌کارگیری کامل سامانه قراردادها و سامانه جامع مالی در واحدهای تابعه شهرداری تسهیل گردد.

بخش اول

مهم‌ترین ملاکم برای انتخاب شهردار آینده پایتخت، وعده‌های مشخص و ملموس هریک از کاندیدها برای تهران و شهروندان تهرانی خواهد بود.
از همه کاندیداها به صورت جدی خواهم خواست به صورت روشن و مشخص بگویند اگر در جایگاه شهردار تهران قرار گیرند، دقیقا به دنبال تحقق کدام اهداف ملموس و مشخص در تهران خواهند بود.

بدیهی است که در پاسخ به این سوال، کلی‌گویی‌هایی مانند کاهش ترافیک و آلودگی هوا، کاهش شهرفروشی و افزایش سهم درآمدهای پایدار در اداره شهر و افزایش اعتماد و مشارکت شهروندان از طریق شفافیت و مبارزه با فساد در شهرداری تهران را قانع‌کننده نمی‌دانم. چنین اهداف کلی‌ای نیاز به بازگویی چندباره ندارد، آن‌چه فقدان آن محسوس است، ارایه وعده‌های مشخص، ملموس و به عبارتی سنجش‌پذیر توسط کاندیداهای سمت شهردار تهران است.

در نبود چنین وعده‌هایی است که فضای انتخاب شهردار تهران، به فضایی سراسر تخریب و بدگویی از کاندیداها در عرصه عمومی و لابی‌ها و بده‌بستان‌های پشت‌پرده و پنهانی تبدیل می‌شود بدون آن‌که شهروندان بدانند در صورت انتخاب این یا آن کاندیدا، دقیقا چه اتفاقی قرار است برای شهر و زندگی روزمره آن‌ها در شهر رخ دهد.