اگر قرار به نشانهها باشد، لابد امسال پر از نور و روشنی و خیر باید باشد، سالی که شیرینترین و وحدتآورترین عید مذهبی همزمان شده است با باستانیترین عید فراگیر در فرهنگ ایرانی: عید در عید. به نشانهها باشد آدم احساس میکند با این حجم پرچگال از عید در ابتدای سال، لابد تا آخر سال باید در حال و هوایی عیدگونه و پر از دلخوشی و آرامش غوطهور باشد:) فارغ از تضادها و تنشهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادیای که سالیانی است مثل خوره افتاده است به جان فرهنگ و جامعۀ ایرانی، فارغ از دورنمای اقتصادی و سیاسی ترسناک و دلهرهآوری که توی دل خیلی از آدمها را خالی کرده است، فارغ از سند چشمانداز ۱۴۰۴ که آرزوهای از دست رفتۀ یک ملت را بهش یادآوری کند، دلم میخواهد فارغ از تمام اینها، تسلیم جادوی نشانهها شوم و در سال ۱۴۰۴ همچنان منتظر خیر و برکت و نور بمانم.
دیدگاهتان را بنویسید