«وضعیت اینترنت امروز ایران فاجعهبار است. فیلترینگ گسترده، اختلالات مستمر و سرعت پایین چیزی بهنام اینترنت برای ایرانیان باقی نگذاشته و حق دسترسی آزاد به اینترنت را نقض کرده است. همانطور که در گزارش انجمن تجارت الکترونیک آمده است، وضعیت اینترنت ایران بیشترین شباهت را با کشورهای فقیر و توسعهنیافته دارد، اما تفاوت اصلی در خودخواسته بودن این شرایط برای ایران است. خودخواسته به این معنا که بخش قابلتوجهی از مشکلات اینترنت کشور از فیلترینگ و محدودیتهای آن تا سرعت و اختلالات گسترده نه بهدلیل مشکل در توسعه زیرساختها که بهدلیل سیاستگذاریها، اقدامات مدیریتی و اعمال قوانین به وجود آمده است. در نهایت گلاویز شدن شهروندان و کسبوکارهای ایرانی با یکی از ناامنترین و بیکیفیتترین اینترنتهای دنیا، مرگ تدریجی رؤیای توسعه اقتصاد دیجیتال و یونیکورنهای دانشبنیان را رقم میزند.»
اعتراض به وضعیت اینترنت در ایران
وقتی از میانهروی حرف میزنیم
«اصلاحطلب! اصولگرا! دیگه تمومه ماجرا» این شعاری که در سالیان اخیر نقل تجمعات اعتراضی بوده است، فارغ از معنای تحتاللفظی یا تلویحی آن، مایهای از واقعیت نزاع سیاسی در ایران را در بر دارد و آن اینکه به نظر میرسد در سالیان پیشرو دعوای نیروهای سیاسی بیش از آنکه با برچسب و گفتمان اصلاحطلبی و اصولگرایی قابل صورتبندی و بازشناسی باشد در قالب نزاع میان میانهروی و رادیکالیسم قابل درک و ردیابی است. در این نوشته تلاش میکنم سه اصل محوریای را بیان کنم که به نظرم اعتقاد و پایبندی به آنها، افراد را فارغ از جناحبندیهای سیاسی، ذیل نگرش و منش میانهروانه گرد هم میآورد.
در شبکه های اجتماعی
