«کافکا در کرانه» تمام شد، ۶۰۰ صفحه کتاب را یک‌جا بلعیدم، در کمتر از یک روز، دست خودم نبود، نمی‌توانستم مکث کنم، گهگاه بلند شده‌ام به کارهای ضروری روزمره رسیده‌ام، چند ساعتی خوابیده‌ام مثلا، غیر از این‌ها اما یک‌نفس خوانده‌ام و حالا سرشارم، از چه
بیشتر بخوانیدخانوادهی پاسکوآل دو آرته: روایت یک زندگی تجربه‌ناشدنی
آدم فقط شاید یک همچین وقت‌هایی که داستان درست و حسابی می‌خواند، به عمق زوال ادبیات داستانی در ایران پی ببرد.
وقتی رمانی می‌خواند که خیلی خونسرد، خیلی بی‌ادعا داستان دهاتی جنایت‌کاری را روایت می‌کند که ممکن است یک وقتی آدم خبرش
در شبکه های اجتماعی
