حالا که فکرش را می‌کنم...
خودنگاری‌های بهاره آروین

به نظرم میزان شباهت تکان‌‌دهنده است، میزان شباهت رای آوردن احمدی‌نژاد با پیروزی ترامپ، همان‌قدر ناباورانه، بهت‌آور و البته ترسناک؛ همان‌قدر که عده‌ای خاتمی را با احمدی‌نژاد مقایسه می‌کردند و هی از خودشان می‌پرسیدند چطور ممکن است، آخر چطور ممکن است مردمی که چهار سال

چندی پیش کلیپ «ما ایستاده‌ایم» در شبکه‌های مجازی دست به دست می‌شد نه به خاطر محتوایش بلکه به خاطر هزینه یک میلیاردی‌اش که گویا صدای خیلی‌ها را درآورده بود. همان‌وقت فکر کردم اگر فرضا هزینه این‌قدر نباشد و کمتر باشد، آدم با چه ابزاری، با

این‌ها را امشب گفته‌ام در این دیدار با رئیس‌جمهور (+) گفتم قبل از این‌که احیانا تکه‌ پاره‌‌هایش این‌جا و آن‌جا منتشر شود، خودم تمام و کمال بیاورم‌اش.
——————————————————————–
سلام. روی صحبتم با خودمان است، با آقای رئیس‌جمهور هم که از خودمان است. پس از هشت

زمان برایم متوقف شده است جایی حوالی سوم خرداد، حالا یکی دو روز پس و پیش، من به انتخابات نرسیده‌ام هنوز، به پیروزی، حتی از شادی‌ این روزها نیز جا مانده‌ام کم‌وبیش.
چهار سال پیش، در یکی از همان پست‌های متوالیِ بلند بالا نوشتم زمان

فایل PDF
شما پیشنهاد بهتری دارید؟ برای برون رفت از وضعیت منفعلانه‌‌ی فعلی و پیشبرد حداقلی مطالبات دموکراتیک چه گزینه‌ای غیر از کاندیداتوری خاتمی وجود دارد؟ به نظرم حامیان کاندیداتوری خاتمی، صریحا یا تلویحا نقطه‌ی اتکای پیشنهادشان را بر نبودِ راه‌حل جایگزین قرار داده‌اند، این‌که