بهاره آروین: با راه‌اندازی بازار آنلاین تهاتر، بساط فساد کارگزاری‌ها برچیده خواهد شد

اعضای شورای شهر تهران کلیات لایحه دستورالعمل چگونگی فعالیت و فرایند تهاتر در بازار الکترونیکی تهاتر منابع غیرنقد شهرداری تهران را به تصویب رساندند.

بهاره آروین در سیصدونهمین جلسه علنی شورای شهر تهران ضمن قرائت گزارش کمیسیون برنامه و بودجه از لایحه «دستورالعمل چگونگی فعالیت و فرایند تهاتر در بازار الکترونیکی تهاتر منابع غیرنقد شهرداری تهران» اظهار داشت: این یکی از هدف‌گذاری‌های شورای پنجم بود که اولین مصوبه آن را در سال ۹۷ داشتیم. پس از آن هم دو بار دیگر راه‌اندازی بازار آنلاین تهاتر را در برنامه سوم توسعه و در تبصره بودجه سال ۹۹ تصویب کردیم تا عزم خود را برای حذف این پتانسیل فسادزا از شهرداری نشان دهیم.

عضو شورای شهر تهران ادامه داد: در اولین روزهای پنجمین دوره مدیریت شهری، شهردار وقت تهران بخشنامه‌ای مبنی بر ممنوعیت فعالیت کارگزاری‌ها در حوزه منابع غیرنقد صادر کرد. کارگزاری ایده‌ای بود که در دوره‌های قبل ایجاد شده بود تا بتواند بودجه غیرنقد را محقق کند.

آروین اضافه کرد: برخی از بدهکاران پول نقد نداشتند و می‌خواستند به جای بدهی خود به شهرداری ملک دهند و برخی از طلبکاران به دلیل عدم وجود نقدینگی در شهرداری حاضر بودند به جای طلب خود ملک یا پروانه دریافت کنند. چون شهرداری تصور می‌کرد مدیریت این وضعیت پرهزینه است و از طرفی نمی‌توانست از بدهکاران خود ملک دریافت کند این مسئولیت را به کارگزاری می‌سپرد تا کارگزاری‌ها با بدهکاران و بستانکاران تسویه کنند و بعد شهرداری آن مبلغ را در قالب پروانه و هولوگرام به کارگزاری‌ها پرداخت کند.

وی در ادامه گفت: نفع بیشینه کارگزاری‌ها در این بود که املاک بدهکاران به شهرداری را با کمترین قیمت بردارند و از سوی دیگر طلب طلبکاران از شهرداری را با املاک بی‌ارزش یا کم ارزش ولی با قیمت غیرواقعی پرداخت کنند. کارگزاری‌ها از هر دو طرف ضرر و زیان وارد می‌کردند تا نفع خودشان بیشینه شود و هردو طرف از آنجا که در عسر و حرج قرار داشتند ضرر و زیان را قبول می‌کردند.

به گفته او، آنقدر این فضا غیرشفاف بود که در انتهای دوره قبل و ابتدای دوره پنجم شورا خیلی از کارگزاری‌ها به شهرداری بدهکار بودند؛ یعنی پیش از آن که با طلبکاران شهرداری تسویه کنند از شهرداری پروانه و هولوگرام گرفته بودند.

بیشتر بخوانید
امر اجتماعی

در چه صورت می‌توانیم صفت «اجتماعی» را برای یک پدیده یا مسأله به کار بریم؟

معمولاً پاسخ این است: درصورتی‌که آن پدیده و مسأله فردی نباشد، اما کدام مسائل و پدیده‌ها فردی نیستند؟ باز معمولاً پاسخ این است: آنهایی که در مورد تعداد زیادی از افراد مصداق پیدا کنند. آیا در این صورت، اعمالی مثل غذا خوردن، خوابیدن، خندیدن و بسته شدن ناخواسته چشم هنگام نزدیک شدن شیء خارجی که در مورد همه یا اغلب افراد مصداق پیدا می‌کند، مصداق امور اجتماعی هستند؟ بعید است کسی نفس این اعمال را به‌دلیل فراگیر بودن‌شان میان انسان‌ها «اجتماعی» تلقی کند.

بیشتر بخوانید
یکپارچگی سامانه‌های حوزه مالی (گزارش جلسه)

هفتادوچهارمین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند، شنبه ۹۸/۴/۱ به ریاست بهاره آروین و با حضور محمدرضا زارعلی، مدیرکل امور مالی شهرداری تهران، زهرا احمدلو، مدیرکل حسابرسی شهرداری تهران، محمد فرجود، مدیرعامل سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران و صفر مشهدی فراهانی، مدیرعامل شرکت خدمات مالی شهر با موضوع یکپارچگی سامانه‌های حوزه مالی برگزاری شد.

درحال‌حاضر سامانه‌های مختلفی در شهرداری تهران در حوزه ثبت عملکرد مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله: سامانه جامع مالی، سامانه قراردادها، سامانه جامع املاک، سامانه کنترل پروژه و سامانه صورت‌وضعیت الکترونیکی.

این سامانه‌ها، علی‌رغم سروکار داشتن با فیلدهای اطلاعاتی مشترک یا مرتبط، فاقد اتصال‌های سیستمی لازم جهت ردوبدل کردن اطلاعات و برقراری سازگاری اطلاعاتی بین پایگاه‌های داده‌ای خود هستند. این در حالی است که برقراری اتصالات سیستمی بین این سامانه‌ها، علاوه‌بر افزایش جامعیت اطلاعاتی و کارایی سامانه‌های مذکور، امکان دخل‌وتصرف در اطلاعات در هنگام ثبت داده‌ها در سامانه‌های مختلف را محدود کرده و موجب می‌شود اعتبار اطلاعات ثبت‌شده در پایگاه‌های داده‌ای شهرداری ارتقا یابد.

در جلسه شنبه ۹۸/۴/۱، مناقشه اصلی بر سر کارآمدترین راهکار برای دست‌یابی به یکپارچگی بین سامانه‌های مختلف ثبت عملکرد مالی در شهرداری تهران و به طور خاص، اتصال سامانه قراردادها و سامانه جامع مالی بود.

بیشتر بخوانید
حرفه؛ سیاست‌مدار

یک سیاست‌مدار حرفه‌ای چه ویژگی‌هایی دارد؟ یا به عبارت دیگر، بودن کدام ویژگی‌ها در یک فرد او را برای در پیش گرفتن سیاست به مثابه یک حرفه مناسب می‌کند؟ وضعیت سیاست‌مداران در ایران از نظر دارا بودن این ویژگی‌ها چگونه است؟ کدام سیاست‌مداران ایرانی را می‌توان مناسب برای در پیش‌گرفتن سیاست به مثابه یک حرفه دانست؟ در این یادداشت سعی می‌کنم با مرور آراء ماکس وبر در مقاله “سیاست به مثابه حرفه” به این سوالات پاسخ دهم.

ماکس وبر معتقد است «سه خصوصیت تعیین‌کننده از انسان یک سیاست‌مدار می‌سازد: شوق، احساس مسئولیت و نگاه سریع (بی‌تفاوتی و عدم‌چسبندگی)». نبود هریک از این ویژگی‌ها در یک فرد، او را به یکی از آسیب‌های حرفه سیاست دچار می‌کند.

«شوق در معنای علاقه به تحقق یک موضوع، و کشش شورانگیز به یک موضوع است.» بدون وجود شوق یا علاقه عمیق برای تحقق یک موضوع، سیاست‌مدار تبدیل به یک “عوام‌فریب” می‌شود چراکه هیچ هدف و نقطه تمرکز خاصی ندارد و لذا «تمام ذهنش متوجه اثر و نفوذی است که می‌تواند بر دیگران اعمال کند». از دیدگاه وبر، «عوام‌فریب از یک طرف به علت این‌که حاضر نیست خود را در خدمت یک موضوع یا یک هدف قرار دهد، همیشه به جای قدرت واقعی به دنبال ظواهر و زرق و برق قدرت است و از طرف دیگر فقدان مسئولیت در ذهن او سبب می‌شود تا قدرت را بدون هرگونه هدف مثبت و فقط برای خود ]قدرت[ بخواهد.» درواقع از دیگاه وبر، عوام‌فریب بیش از آن‌که قدرت را در جهت تحقق هدف یا پیشبرد موضوعی به کار گیرد، بی‌هدف و نامسئولانه با آن بازی می‌کند.

بیشتر بخوانید
درباره مردی که تجسم ایده‌هایش بود

حواسم نیست، جامعه علمی جامعه‌شناسی به‌هم ریخته است، باید گردهم آییم و فکری بکنیم؛ ناخودآگاه شماره دکتر قانعی‌راد را می‌گیرم، یکهو به خودم می‌آیم و یادم می‌آید که مصیبت، آنچه ما را به‌هم ریخته است، همین ازدست‌دادن اوست؛ کسی که یکی از سامان‌دهندگان اصلی به کنش‌های جمعی جامعه‌شناسان در سال‌هاي اخیر بوده است.

معدودند کسانی که خودشان برای تحقق ایده‌هایشان در عمل آستین بالا بزنند، دست‌کم در دانشگاه بسیار معدودند. الگوی رایج‌تر در میان آکادمیسین‌ها این است که گوشه اتاق‌هایشان در دانشگاه بنشینند و حرف‌ها و ایده‌هایشان را در قالب کتاب و مقاله منتشر کنند. محمدامین قانعی‌راد یکی از استثناهاي این قاعده بود.

بیشتر بخوانید