حالا که فکرش را می‌کنم...
خودنگاری‌های بهاره آروین

عید فطر از شیرین ترین عیدهاست، عیدی بزرگ و وحدت آفرین؛
از آن روزهای امیدبخش و مبارکی که می شود به همه، از جمله به دوستان اهل سنت زنگ زد و تبریک عید گفت.
فطرتان مبارک و پر خیر و برکت

خوب است یک نماینده بیشترین شباهت را به رای‌دهندگانش داشته باشد یا کمترین شباهت را؟ فرض کنیم مادری در جایگاه نمایندگی قرار گرفته است و یک روز در وسط جلسه‌ای چالش‌برانگیز توییتی خودمانی می‌کند ناظر بر اینکه در آن لحظه از زمان بسیار دلتنگ فرزندش

علی را کافران نکشتند.
این مسلمانان زمانه بودند که به جرم آنچه نامسلمانی می پنداشتند، شمشیر بر فرق علی کوبیدند.
بیست و یکم رمضان یادآور رخداد چنین تناقض تراژیکی است.
یادآور و نماد تبدیل یک اندیشه، یک مکتب به ضدخودش آن چنان که زنده ترین

?طبعا خوشحالم، خوشحالم که شورای_عالی_اصلاح_طلبان به من و ایده شهرداری_تمام_شیشه_ای اعتماد کرده است، خوشحالم که چنین ایده‌ای مورد توجه قرار گرفته است خوشحالی‌ام از دیده شدن چنین ایده‌ای در میان آن‌همه شلوغی کاندیداهای پرسابقه بیش از یک خوشحالی شخصی است، خوشحالی‌ام از پتانسیل قابل تحسینی