حالا که فکرش را می‌کنم...
خودنگاری‌های بهاره آروین

منظورم این است که متن همه چیز این نمایش بود، در مقایسه با متن، دیگر اجزای نمایش از بازیگرها بگیر تا رنگ و موسیقی و نور و دکور، همه حاشیه‌هایی کمرنگ حول و حوش متن به شمار می‌آمدند. کل نمایش یک‌جور دکلمه‌ی متن بود با